SES
biliyorum anne ölmemeliyim
üzülürsün,
yokluğumda ağır bir taş oturur yüreğine
kimliksiz kaldığın yetmezmiş gibi
kimsesiz de kalırsın.
biliyorum anne biliyorum ölmemeliyim
ama ölen arkadaşlar çağırıyor bin yıl öteden
sesleri yankılanıyor yüreğimde
say ki geceleri uyutmadılar
say ki günlerin, yılların, asırların yoksunluğu omuzlarımda
say ki işkenceden geliyorum
çünkü kürdüm
çünkü türküm
çünkü insanca bir ömür sürdüm...
izmir 2012
izmir 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder