Her Zaman Bir Umut Vardır...

BİR RÜYA, BİR AĞIT, BİN UMUT

Yalnızım, öyle yalnızım ki  Adem’im

                                          Ve dünyadaki tek insanım

Öyle hüzünlüyüm ki tüm güzellikler yok olmuş

                                     Cennetim elimden alınmış.

Yalnızım,  Musa’yım, Firavunlar sarmış dört bir yanımı

                                           Bense elimde asa Nil’i aramaktayım.

Yalnızım,  Yunus’um, ummanın ortasında

                                           Bir balığın karnında esaret altındayım.

Yalnızım,  İbrahim’im,

Herkes delicesine beni yakmanın derdinde

Bense karıncanın ağzındaki suya muhtacım.

Yalnızım ve  İsa’yım,

Çarmıhlara geriliyorum

Can yoldaşlarım, havarilerim bir bir beni terk ediyor.

Gözlerimde yaşlar, aklımda binlerce yılın yalnızlığı

Yüreğimde bin türlü acı

Hiçbir umut kalmamışken

Avuçlarımı avuçlarına alıyor birisi

Bakmaya çalışıyorum yüzüne

Sanki tüm ışıklar tek pare

Sanki tüm güzel kokular onun bedeninde

Sanki çaresizlik yok dünyada

Sanki karşımda koskoca sema

Yalnız değilsin diyor ve gülümsüyor

                                               Muhammet Mustafa.

13/01/2013 Bornova